Yabancı
Kahverengi gözleri bana kabuk bağlamış yaraları anımsatan küçük bir kız çocuğu
tanıdım. Onu parçaladım, mahvettim, yok ettim. Onu korudum, kurtardım, var ettim. Zihnimi
durduramadım. Bir rüzgâr esti ve tavandaki lamba uğursuz bir ses çıkararak yavaşça
sallandı. Gökyüzümü kara bulutlar kapladı, yağmur yağdı. Terk edilmiş bir kasabada geceler
kimsesizdi, güneş yok oldu, ay sabah olunca doğdu. Boş bir arazide bir yel değirmeni
döndü, döndü, döndü…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder