3 Mart 2017 Cuma

Aşk








Yabancı






         Kahverengi gözleri bana kabuk bağlamış yaraları anımsatan küçük bir kız çocuğu 

tanıdım. Onu parçaladım, mahvettim, yok ettim. Onu korudum, kurtardım, var ettim. Zihnimi 

durduramadım. Bir rüzgâr esti ve tavandaki lamba uğursuz bir ses çıkararak yavaşça 

sallandı. Gökyüzümü kara bulutlar kapladı, yağmur yağdı. Terk edilmiş bir kasabada geceler

 kimsesizdi, güneş yok oldu, ay sabah olunca doğdu. Boş bir arazide bir yel değirmeni 

döndü, döndü, döndü… 

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder